«Սուադ ջան,… մեզ արգելել էին հանդիպել մեր սիրելիների հետ և նույնիսկ հեռախոսով լսել նրանց ձայնը։ Նույնիսկ քեզ՝ 18 ամսական երեխային, թույլ չեն տվել 5-10 վայրկյան գրկել քեզ։ Նույնիսկ հիմա ես չեմ կարող քեզ իմ գրկում պահել»,- գրել է Հասանլին։
Ադրբեջանում 2023 թվականի նոյեմբերի վերջից «մաքսանենգության» մեղադրանքով ձերբակալվել են տեղական «ԱբզասՄեդիա» կայքի մենեջերները և հետագայում աշխատակիցները։
Իր դստեր՝ Սուային ուղղված նամակում Ուլվի Հասանլին ափսոսում է, որ չի տեսել իր երեխայի «լավագույն պահերը»։
«Դուք մեկ տարեկան վեց ամսական եք։ Երբ մեզ ձերբակալեցին, դուք դեռ չէիք քայլում։ Բայց մեկ ամիս առաջ մեր դատարաններից մեկում իմ փաստաբան տիկին Զիբեյդան ասաց, որ Սուադն արդեն սկսել է քայլել։ Գուցե դա ամենագեղեցիկ, ամենասիրելի ժամանակներն են։ Դուք ունեք նոր դեմքի արտահայտություններ և նոր վարքագիծ, որոնք չպետք է տեսնեն ձեզ: Ես ուզում էի տեսնել և զգալ այս պահերը»:
Նա իր նամակում ընդգծում է, որ Ադրբեջանը «մութ օրերով է անցնում»։
Ուլվի Հասանլին իր հոդվածում իր և կայքի մյուս աշխատակիցների ձերբակալությունը կապում է նաև «Ադրբեջանի ներկան ու ապագան գողացած կոռուպցիոն փաստերի բացահայտման հետ»։
Նա խոսում է նաեւ «ԱբզասՄեդիայի» գործով հիշատակված լրագրողների ընտանիքների նկատմամբ ճնշումների մասին։
«Այնուամենայնիվ, երեխաները պատժվում են հայրերի և մայրերի համար, ծնողներն ու ընտանիքի անդամները պատժվում են երեխաների համար։ Մեր մայրերի կենսաթոշակային քարտերը, որոնք եկամտի միակ աղբյուրն են, արգելափակվել են, ինչպես նաև մեր ընտանիքի անդամներն ու ընկերները. կալանք է դրվել բանկային հաշիվների վրա եւ նրանց արգելվում է լքել երկիրը»,- ընդգծում է նա։
Ուլվի Հասանլին իր նամակում ուշադրություն է հրավիրում այն փաստի վրա, որ «Ադրբեջանի անկախության պատմության մեջ առաջին դեպքն է, երբ լրատվամիջոցը ենթարկվում է նման տոտալ ռեպրեսիայի՝ իր քննադատական նյութերի և հետազոտությունների պատճառով»։
«Այն, որ մեզ ձերբակալեցին, նրանց սրտերը չհովացրեց, ճնշում ու պատժում են մեր ընտանիքի անդամներին ու հարազատներին՝ անկախ նրանից՝ ծեր են, երիտասարդ, կին, թե երեխա, և այս կերպ փորձում են հաշվեհարդար տեսնել մեզանից։ Նման սահմանափակումներ չեն կիրառվել ահաբեկչության, զանգվածային սպանությունների, ամենածանր հանցագործությունների մեջ մեղադրվողների նկատմամբ»,- ընդգծում է նա։
Նա իր ձերբակալությունն ու ընտանիքի անդամների բռնաճնշումները համեմատում է խորհրդային իշխանությունների բռնաճնշումների հետ։
«Կարծես մեզ աքսորել են կամ համակենտրոնացման ճամբար, իսկ մեր ընտանիքի անդամները պատժվում ու ճնշումների տակ են պահվում մեր պատճառով»,- գրում է Ուլվի Հասանլին։
Ուլվի Հասանլիի փաստաբան Զիբեյդա Սադըգովան BBC-ին ասել է, որ ուղղակի հանդիպումների իրավական արգելք չկա։
Նա ընդգծում է, որ չնայած արգելքի բացակայությանը, ընտանիքը «զրկված է» այդ իրավունքից, և իրեն թույլ են տալիս հանդիպել ընտանիքի հետ միայն ապակու հետևում։
