Ալեն Սիմոնյան. «Հայաստանում դեռ շատ անելիքներ ունենք».
Հաղորդվում է, որ Հայաստանը ներկայումս չի քննարկում Եվրամիությանն անդամակցության հարցը։
Այս մասին մարտի 27-ին հայտարարել է Հայաստանի խորհրդարանի նախագահ Ալեն Սիմոնյանը։
Սակայն, ըստ Ալեն Սիմոնյանի, դա չի նշանակում, որ Հայաստանին անդամակցության հայտ է տրվել և կարող է նստել ու սպասել ԵՄ անդամակցության թեկնածությանը.
«Քննարկում ենք, հասկանում, նշումներ ենք անում։ Մենք դեռ շատ բան պետք է անենք Հայաստանում, որպեսզի մեր մտերիմ հարեւանների նման տարիներով չսպասենք անդամակցությանը։ Հայաստանում շատ չափանիշներ պետք է փոխվեն»։
Ալեն Սիմոնյանն ուղղակի անհնար համարեց այս փուլում քննարկել.
«Չեմ կարծում, որ դա տեղի կունենա կարող է».
Հայաստանի ռազմավարական հետազոտությունների և նախաձեռնությունների վերլուծական կենտրոնի (Երևան) ղեկավար Հայկ Խալաթյանը TRT-ին ասել է, որ Հայաստանի՝ ԵՄ անդամակցության թեկնածու դառնալու հայտը Ռուսաստանի և հավաքական Արևմուտքի աշխարհաքաղաքական պայքարի մի մասն է.
«Արեւմուտքի համար կարեւոր է ցույց տալ, որ Ռուսաստանի դաշնակիցներն ու գործընկերները ԱՊՀ-ում եւ Եվրասիական միությունում ավելի շատ կենտրոնացած են Արեւմուտքի հետ համագործակցության վրա, քան Կրեմլը։ ԵՄ անդամակցության թեկնածու դառնալու համար Հայաստանը հավանաբար ստիպված կլինի դուրս գալ Եվրասիական միությունից։ Բայց պետք է հաշվի առնել, որ Հայաստանի տնտեսությունը շատ սերտորեն կապված է Ռուսաստանի հետ, որը հայկական շատ արտահանումների ավանդական շուկան է։ Ռուսաստանը էներգառեսուրսները տրամադրում է արտոնյալ գներով, և այս տնտեսական ճեղքվածքը կարող է շատ թանկ նստել Հայաստանի վրա։ Ավելին, Հայաստանը ներկայումս մեծ օգուտ է քաղում Եվրասիական միությունում գտնվելուց»։.
Ըստ Հալթ Խալաթյանի՝ Եվրախորհրդարանի նախաձեռնությունը չի կարող դիտարկվել որպես Հայաստանի թեկնածուի կարգավիճակ ստանալու գործընթացի արագացման երաշխիք.
«Չի կարելի ասել, որ Հայաստանն այս ճանապարհն ավելի արագ է անցել կամ անցնելու, քան Վրաստանն ու Ուկրաինան։ Մենք տեսնում ենք, որ Ուկրաինային մեծ խոստումներ են տրվել, բայց Եվրոպան չի շտապում դրանք կատարել, և իրականում Թուրքիայի օրինակը ցույց է տալիս, որ կարող ես անդամակցության թեկնածուի կարգավիճակ ստանալ, բայց չես կարողանալու. ձեր խնդրի վերջնական լուծումը: Կամ Վրաստանի օրինակով տեսանք, որ երկիրը ինստիտուցիոնալ առումով ամենապատրաստն էր անդամակցության, բայց աշխարհաքաղաքական նկատառումներով թեկնածուի կարգավիճակ ստացավ շատ ավելի ուշ, քան նույն Ուկրաինան կամ Մոլդովան, որն ավելի վատ էր կատարում թեկնածուների պահանջները։ բավական”.
