«Մաքսանենգների Կարմիր Խաչի միջազգային կոմիտեի (ԿԽՄԿ) նպատակն է արհեստականորեն սրել իրավիճակը։
Այս մասին «Report»-ին տված իր հայտարարության մեջ ասել է պատգամավոր Բահրուզ Մահարրամովը։
Նրա խոսքով, 1949 թվականի Ժնևի կոնվենցիայի, նրա 1977 թվականի արձանագրության և 2005 թվականի հավելյալ արձանագրությունների մասնակից պետությունները ԿԽՄԿ-ին մանդատ են տվել՝ պաշտպանելու զինված հակամարտությունների զոհերին միջազգային իրավունքի համաձայն. Ընդհակառակը, պատերազմական և հետկոնֆլիկտային շրջանում լուրջ և հիմնավոր կասկածներ կան ռազմական գործողությունների ոլորտներում այս կառույցի աշխատակիցների կողմից հետախուզական տեղեկատվություն Հայաստան փոխանցելու վերաբերյալ։ Միաժամանակ փաստեր կան Հայրենական պատերազմի ժամանակ մարդասիրական առաքելության անվան տակ հայ զինյալներին աջակցություն ցուցաբերելու մասին։ Սահմանային հսկողության միջոցառումների շրջանակում Պետական սահմանապահ ծառայությունը Լաչինի սահմանային անցակետում բացահայտել է ԿԽՄԿ-ի հերթական անօրինականությունը՝ մաքսանենգության մասնակից լինելու հանգամանքը, ինչպես նաև Հայաստանից անջատողականներին զենք և զինամթերք տեղափոխելու հնարավորությունը։ Այսինքն՝ ԿԽՄԿ-ն վերջին 30 տարիներին Հայաստանի հետ հանդես է եկել որպես մեկ կողմ, և, ցավոք, հիմա նույն քաղաքականությունն է վարվում»։
Բ.Մահարամովն ասել է, որ այսօր ԿԽՄԿ-ն հայտարարություն է տարածել Ղարաբաղում հումանիտար աղետի մասին և անուղղակիորեն որպես «ճգնաժամի» պատճառ մատնանշում է Լաչինի սահմանային կետը. «Սա կազմակերպության բացահայտ սադրանքն է և թշնամական գործունեությունն Ադրբեջանի նկատմամբ։ Եթե ԿԽՄԿ-ն հետաքրքրված է հումանիտար իրավիճակով, ինչո՞ւ չի ցանկանում օգտվել Խանքենդի-Աղդամ ճանապարհից։ Երկրորդ՝ ինչո՞ւ է ԿԽՄԿ-ն խանգարում հայ բնակիչներին անմիջականորեն կապ հաստատել Ադրբեջանի համապատասխան կառույցների հետ։ Այս ամենը ցույց է տալիս, որ մաքսանենգ ԿԽՄԿ-ի նպատակն է արհեստականորեն սրել իրավիճակը։ Ելնելով միջազգային իրավունքից՝ Ադրբեջանը սահմանային անցակետ է ստեղծել իր տարածքում, և ԿԽՄԿ-ն պարտավոր է Ադրբեջանի հետ ստորագրված 1996 թվականի համաձայնագրի 9-րդ հոդվածի 13-րդ կետով «հարգել Ադրբեջանի Հանրապետության օրենքներն ու որոշումները պետության տարածքում դրանք ուժի մեջ մտնելու պահից»։ Այսօր ԿԽՄԿ-ն բազմաթիվ խնդիրներ ունի, թող իր գործունեությունը կենտրոնացնի այդ խնդիրների վրա։
Միլլի Մեջլիսի պատգամավորն ընդգծել է, որ ԿԽՄԿ-ն պետք է Ադրբեջանին ներկայացնի իր հետազոտությունը Ղարաբաղյան առաջին պատերազմի ժամանակ անհայտ կորածների ճակատագրի վերաբերյալ. Միայն մեկ դեպքում 54 ադրբեջանցի զինծառայող ԿԽՄԿ-ի միջոցով կապ է հաստատել իրենց ընտանիքների հետ, սակայն նրանց ճակատագիրն անհայտ է մնացել հետագա ժամանակահատվածում։ Նրանք բոլորը, ամենայն հավանականությամբ, կկործանվեն խոշտանգումների միջոցով։ Սրանք բացահայտ պատերազմական հանցագործություններ են, և արդյոք 1949 թվականի Ժնևի կոնվենցիան, նրա 1977 թվականի արձանագրությունները և 2005 թվականի լրացուցիչ արձանագրությունները թույլ են տալիս ԿԽՄԿ-ին դառնալ Հայաստանի մեղսակիցը լռության մեջ: Այսօր ԿԽՄԿ-ն պետք է կենտրոնանա միջազգային փաստաթղթերով ստանձնած պարտավորությունների վրա՝ վերջ դնելով սադրիչ վարքագծին, մաքսանենգությանը և մանր առևտրին:
Բ.Մահարրամովն ասաց, որ ԿԽՄԿ-ն պետք է Ղարաբաղի հայ բնակիչներին ուղղորդի գնալ Երևան, որը մարդասիրական նպատակներով գտնվում է 330 կմ հեռավորության վրա, ժամանակակից քաղաքներ Բարդայա, Թարթառ, որոնք գտնվում են ընդամենը 70-75 կմ և Գյանջա, որը գտնվում է 150 կմ հեռավորության վրա: Այս առումով մենք պետք է վերլուծենք ԿԽՄԿ-ի գործունեությունը տարածաշրջանում, որն ավելի վնասակար է, քան արդյունավետ, և անհրաժեշտության դեպքում, հիմնվելով կազմակերպության և Ադրբեջանի միջև 1996 թվականի համաձայնագրի 12-րդ հոդվածի վրա, պետք է անցնենք 1961 թվականի Վիեննայի պայմանագրի 9-րդ հոդվածով նախատեսված ընթացակարգերին։
Աղբյուր.Հաշվետվություն
