Համաձայն Ազգային առաջնորդ Հեյդար Ալիևի 2001 թվականի օգոստոսի 9-ի հրամանագրի՝ օգոստոսի 1-ը մեր երկրում նշվում է որպես ադրբեջաներեն այբուբենի և ադրբեջաներենի օր։ Արևմտյան Ադրբեջանի գրողներն ու բանաստեղծները կարևոր ներդրում են ունեցել ադրբեջանական լեզվի և գրականության զարգացման գործում։ Հպարտությամբ ենք հիշում մեծ բառագործներ Միսկին Աբդալիին, Աշըք Ալին, Աշըք Ալասգարին, ովքեր իրենց բանաստեղծական փայլով ու գեղարվեստական արտահայտություններով հարստացրել են ադրբեջանական լեզուն և գրական ժառանգությունը։
«Report»-ը տեղեկացնում է, որ այս խոսքերը ներառվել են հազարամյակների փորձությունը վերապրած և իրենց լեզուն ու ազգային ինքնությունը պահպանած ադրբեջանական ժողովրդին ուղղված արևմտյան ադրբեջանական համայնքի շնորհավորանքում։
Շնորհավորանքի մեջ ասվում է նաև. «Չնայած Հայաստանի իշխանությունների կողմից վերջին հարյուրամյակի էթնիկական կողմնակալության պատճառած անտանելի ճնշումներին և հալածանքներին, արևմտյան ադրբեջանցիները պահպանել են իրենց լեզուն և մշակութային արժեքները և կարողացել են փոխանցել իրենց հարուստ ավանդույթները։ սերնդից սերունդ:
Փախստականների կյանքի դժվարին ժամանակներում մեր մայրենի լեզուն անփոխարինելի արժեք էր, որը մենք փայփայում էինք որպես կամուրջ, որը կապում է մեզ մեր պատմական հիշողության, ոչ նյութական մշակութային ժառանգության և մեր կորցրած պապենական օջախի հետ:
Այս պահին ուզում ենք կիսվել 18-19-րդ դարերում Գոյչա թաղամասում ապրած և գրած Աշըգ Ալիի «Մեր լեզուն» պոեմից մի հատված.
Նիսգիլիի սրտից,
Մեր լեզուն տարավ մեր փորձանքը։
Հիվանդը, տխուր,
Մեր լեզուն մեզ դեղ է տվել։
Մեկ բառը հարյուր իմաստ ունի։
Տեսեք, թե որքան խորհրդավոր է մեր լեզուն։
Ձեր սնունդը էժան մի՛ վաճառեք,
Մեր լեզուն ցավում ու խայթում է։
Ես շրջեցի Բասրա-Բաղդադում,
Ես բարևի, հասկացան։
Աղբյուր.Հաշվետվություն