Արտաքին գործերի նախարարությունը Հայաստանին մեղադրում է Ղարաբաղում ռեժիմի մեջ
Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարարությունը հայտարարել է, որ Ղարաբաղում, որտեղ ժամանակավորապես տեղակայված են ռուս խաղաղապահներ, ավելի քան 10 հազար հայ զինյալ կա։
Այս մասին սեպտեմբերի 19-ին հայտնել են Ադրբեջանում հավատարմագրված դիվանագիտական կորպուսի նախարարության՝ տարածաշրջանում վերջին իրավիճակի վերաբերյալ բրիֆինգում։
Միջոցառմանը մասնակցել են նախագահի օգնական Հիքմեթ Հաջիևը, նախագահի հատուկ հանձնարարությունների գծով ներկայացուցիչ Էլչին Ամիրբեյովը և արտաքին գործերի փոխնախարար Ֆարիզ Ռզաևը։ նրանք արեցին։
Նշվել է, որ տարածաշրջանում կան հարյուրից ավելի տանկ և այլ զրահատեխնիկա, երկու հարյուրից ավելի ծանր հրետանային կայանքներ, այդ թվում՝ համազարկային հրթիռային համակարգեր, տասնյակ տարբեր ռադիոէլեկտրոնային մարտական համակարգեր և ավելի քան երկու հարյուր ականանետային համակարգեր։
Կառավարության պաշտոնյաներն ասացին, որ չնայած իր միջազգային գործընկերների միջոցով Ադրբեջանի գործադրած բոլոր ջանքերին, Հայաստանը և այսպես կոչված ռեժիմը, որը նա հաստատեց Ադրբեջանի ինքնիշխան տարածքներում, շարունակում է խաթարել կարգավորման գործընթացը և մերժել լարվածությունը նվազեցնելուն ուղղված բոլոր առաջարկները.
«Ընդհակառակը, Ադրբեջանը կանգնած է մյուս կողմի սադրիչ քայլերի հետ։ Դրա վառ օրինակն են այսպես կոչված «նախագահական ընտրությունները» Ղարաբաղի շրջանում։ Չնայած Ադրբեջանի բոլոր ուղերձներին, հայկական կողմը չշեղվեց իր ճանապարհից. Թուրքիան, Պակիստանը, Ուկրաինան, Մեծ Բրիտանիան, Վրաստանը, Մոլդովան, Ռումինիան, Հունգարիան, Ուզբեկստանը, Ղազախստանը, Ղրղզստանը, Գերմանիան, ԱՄՆ-ը, Իրանը, ինչպես նաև միջազգային կազմակերպությունները, ինչպիսիք են ՄԱԿ-ը, Թյուրքական պետությունների կազմակերպությունը, կազմակերպությունը։ Իսլամական համագործակցության կազմակերպությունը, և Եվրամիությունը հայտարարություններ են տարածել այսպես կոչված և դատապարտել անօրինական «ընտրությունները» և չեն ճանաչել դրա օրինականությունը։
Ճեպազրույցում նշվել է նաև, որ վերջին մի քանի ամիսների ընթացքում շարունակվել են ջանքերը՝ ուղղված Հայաստանի բնակիչներին ապրանքներ առաքելուն՝ միաժամանակ օգտագործելով Աղդամ-Խանքենդի և Լաչին-Խանքենդի ճանապարհները Ռուսաստանի, ԱՄՆ-ի և Եվրամիության տարածքով.
«Անցման կոչեր հնչեցին ԱՄՆ Պետդեպարտամենտի, ՌԴ ԱԳՆ մամուլի քարտուղարի և Եվրամիության խորհրդի նախագահի մամուլի քարտուղարի հայտարարություններում, ինչպես նաև ԵԱՀԿ հանդիպման ժամանակ ունեցած ելույթներում։ Մշտական խորհուրդը սեպտեմբերի 12-ին. Չնայած բոլոր ներգրավված կողմերի ընդհանուր ակնկալիքը կար, որ ազդակ կլինի իրականացման համար, սակայն այս հույսերը հերթական անգամ ապարդյուն անցան»:
Միջոցառմանը նշվել է, որ նշված ճանապարհների բացման վերաբերյալ Հայաստանի շարունակական առարկությունը կրում է միայն քաղաքական բնույթ և որևէ առնչություն չունի «մարդասիրական ճգնաժամի» հետ.
«Հայաստանի նպատակն է պահպանել Ադրբեջանի տարածքում անջատողականություն հրահրելու գործիքներն ու միջոցները։ Այս քաղաքական արկածախնդրության պատանդ են պահում հասարակ բնակիչներին։ Այս առումով, վերջերս ԱՄՆ Սենատում տեղի ունեցած հանրային լսումները ոչ այլ ինչ էին, քան հայկական լոբբիին հաճոյանալու կազմակերպված շոու: «Ցավոք, պետքարտուղարության ներկայացուցիչը միացավ հայ լոբբիստների կողմից խրախուսվող միակողմանի հակաադրբեջանական հայտարարություններին»։
«Սեպտեմբերի 17-ին ԿԽՄԿ-ից նախնական տեղեկություն ստացանք Աղդամ-Խանքենդի և Լաչին-Խանքենդի ճանապարհների զուգահեռ անցումով ապրանքներ ստանալու Հայաստանի համաձայնության մասին։ Այսօր, ԿԽՄԿ-ի կողմից անցման մասին բանավոր գրությունը ստանալուց հետո, ժամը 7-ին մենք կարողացանք կազմակերպել ԿԽՄԿ երկու մեքենաների միաժամանակյա անցումը՝ մեկը Աղդամ-Խանքենդի, մյուսը՝ Լաչին-Խանքենդի ճանապարհով: հիմք չէ. Միևնույն ժամանակ, բեռների առաքման հարցը մեկուսացված չէ Հայաստանի աճող ռազմական և քաղաքական սադրանքներից՝ ուղղված Ադրբեջանի ինքնիշխանությանն ու տարածքային ամբողջականությանը։ — ընդգծվել է ճեպազրույցում։
Վերջում ադրբեջանցի պաշտոնյաները նշել են, որ Բաքուն պահանջում է անհապաղ դուրս բերել իր զինված ուժերի անձնակազմը Երևանից.
«Այս դեպքում, այսպես կոչված, ռեժիմի «ներկայացուցիչների» նկատմամբ կարող է կիրառվել համաներում։
Հակամարտության համառոտ տարեգրություն
Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև ղարաբաղյան հակամարտության սկզբնական փուլը սկսվել է 1988թ.
Ղարաբաղյան առաջին պատերազմի ժամանակ, որը սկսվեց Ադրբեջանի նկատմամբ Հայաստանի տարածքային հավակնություններով և ավարտվեց 1994 թվականին ստորագրված զինադադարի պայմանագրով, օկուպացվել են Ադրբեջանի Լեռնային Ղարաբաղի շրջանը և հարակից 7 շրջանները։
2020 թվականի սեպտեմբերին Ադրբեջանի և Հայաստանի զինված ուժերի միջև 44-օրյա Երկրորդ Ղարաբաղյան պատերազմի արդյունքում Ադրբեջանը վերականգնել է վերահսկողությունը Ղարաբաղի մի մասի և հարակից 7 շրջանների նկատմամբ։
Ռուս խաղաղապահներ են տեղակայվել Լաչինի միջանցքում և Ղարաբաղի շփման գծում այն բանից հետո, երբ մարտերը դադարեցվել են Ադրբեջանի, Հայաստանի և Ռուսաստանի ղեկավարների կողմից ստորագրված եռակողմ համատեղ հայտարարությամբ։
Ներկա փուլում այդ տարածքում հաճախ է խախտվում հրադադարը, նույնիսկ օրեր տեւող մարտեր են տեղի ունենում։
Արդյունքում երկու կողմերն էլ պարտվում են և միմյանց մեղադրում դրա համար։
