փոխգնդապետ Սալման Հաբակա, 33-ը, ով որոշել է չվերադառնալ իր կնոջ և երկու տարեկան որդու մոտ մինչև Իսրայելի հարավում անվտանգությունը չվերականգնվի։ նոյեմբերի 2-ին սպանվել է Գազայի հյուսիսում.
«Մենք այստեղ կմնանք այնքան ժամանակ, քանի դեռ մեզ պետք են»,- ասաց նա The Jerusalem Postպատերազմի առաջին շաբաթվա հարավային սահմանից տված հեռախոսազրույցում։
«Մինչև չապահովենք, չենք հեռանա համայնքների անվտանգությունը Հոկտեմբերի 7-ին, մինչ ՀԱՄԱՍ-ի ներթափանցումը հարավ, այս վայրը վերադարձվել է նախկին վիճակին»,- ասել է նա։
Այդ հարձակման ժամանակ ՀԱՄԱՍ-ը սպանեց 1400 մարդու և գերի վերցրեց 242-ին։
փոխգնդապետ. Սալման Հաբակա
«Մենք չենք հեռանա, մինչև չհարվածենք թշնամուն և չվերադարձնենք պատանդներին»,- ասել է Հաբական՝ հստակ նկարագրելով իր առաքելության նպատակները։
Լինելով զրահատանկային կորպուսի 53-րդ գումարտակի հրամանատար, նա ամենաբարձրաստիճան սպանն էր, որը սպանվել էր ցամաքային արշավի ժամանակ, որը մահացու գնդակոծվել էր պաղեստինցի ահաբեկիչների կողմից։
Գազայի պատերազմի առաջին օրերին նա ընդարձակ հարցազրույցներ է տվել իսրայելական լրատվամիջոցներին, այդ թվում՝ The Jerusalem Post-ին, որը վերջին լրատվամիջոցն է, որը խոսել է նրա հետ, ըստ բանակի:
Գազա մտնելուց առաջ նա տեսանյութ է հրապարակել, որում հայտարարել է, որ «այլ ելք չունի, քան հաղթելը»։
Իսրայելի հանրությանը ուղղված իր ուղերձում նա ասել է.«Մեր ուժը մեր միասնության մեջ է: Սա միասին լինելու ժամանակն է։ Սա համախմբվելու և միմյանց կողքին լինելու ժամանակն է»:
Հոկտեմբերի 7-ին առավոտյան ժամը 7:30-ին Հաբական տանն էր իր հյուսիսային դրուզական Յանուհ Ջաթ գյուղում, երբ լուր ստացավ մոբիլիզացնելու իր զրահապատ գումարտակը հարավում հարձակման համար:
Նա ասաց, որ դրանից հետո մոտ 7 ժամ է պահանջվել, մինչև առաջին տանկերը մտնեն ՀԱՄԱՍ-ի կողմից գրավված հարավային համայնքներ:
Միավորումն ինքը ցրվեց, ոմանք դաշտում, բայց ոչ հարավում, իսկ մյուսները՝ տանը շաբաթ օրվա և տոնի համար:
Համայնքների թվում, որոնց նրանք օգնեցին փրկել, էր Կիբուց Բեերին, որտեղ ՀԱՄԱՍ-ը սպանեց փոքր համայնքի ավելի քան 100 բնակիչների և որտեղ տեղի ունեցան ամենասարսափելի վայրագությունները:
Հաբական ողջունվում է որպես ՀԱՄԱՍ-ի կողմից գրավված կիբուցը վերականգնելու համար մղվող ճակատամարտի հերոսներից մեկը:
Նրա խոսքով, առաքելությունը հնարավորինս շատ ահաբեկիչների սպանելն է և իրենց տներում թաքնված ընտանիքներին օգնելն ապահով փախչել։
Հաբական ասել է, որ տանկերի առկայությունը ծածկույթ է ապահովում փրկարարական խմբերի՝ տներ մտնելու համար:
«Չեմ կարծում, որ մյուս կողմը (ՀԱՄԱՍ-ի ահաբեկիչները) չէր պատկերացնում, որ մենք այդքան շուտ այնտեղ կհասնենք։ Տանկերը օգնեցին կոտրել ահաբեկիչների կամքը, որոնք հասկացան, որ պետք է փախչեն կամ սպանվեն, բացատրել է Հաբական։
«Մենք խնայել ենք այն, ինչ կարող ենք փրկել» այս հաջորդ փուլում,
Նրա խոսքով, 53-րդ գումարտակը պատրաստ է անել այն ամենը, ինչ անհրաժեշտ է ՀԱՄԱՍ-ի դեմ պայքարում։
Որդու մահվան լուրը
Հաբակայի հայրը՝ Էյմանը, KAN news-ին ասել է, որ գիտեր, որ իր որդին սպանվել է, երբ տեսել է, որ հինգշաբթի առավոտյան իր տանը մոտեցող զինվորական մեքենա է։
«Նա մեր վրա ընկավ կայծակի պես։ Ես դրան պատրաստ չէի»,- ասաց նա։
Անցյալ շաբաթ նրա ընտանիքը և մի խումբ ընկերներ հանդիպել են նրան հարավում՝ Գազա մտնելուց առաջ:
Նկարագրելով իր որդուն՝ Էյմանը ասաց, որ նա անձնական և ազգային հերոս է, ով կռվել և նահատակվել է հանուն ազգի:
