«Եվրադատարանից դուրս գալը հեշտ գործ չէ».

Խալիդ Բագիրովն ասում է, որ թեև Ռուսաստանը հեռացվել է Եվրոպական դատարանից, սակայն բողոքները քննարկվում են

Հունվարի 22-ին Եվրախորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովը որոշում է ընդունել սահմանափակելու ադրբեջանական պատվիրակության գործունեությունը։

Պատճառը երկրում աճող քաղաքական ձերբակալություններն են, ԵԽԽՎ համազեկուցողների նկատմամբ կիրառվող սահմանափակումները, քաղբանտարկյալների հետ հանդիպելու թույլ չտալը, Լաչինի միջանցք մտնելու թույլտվությունը և ընտրություններին դիտորդական առաքելություն իրականացնելու համար ԵԽԽՎ չհրավիրելը։

Առաջարկը ներկայացրել է Գերմանիայից ժամանած պատգամավոր Ֆրանկ Շվաբեն, և որոշումն ընդունվել է ձայների մեծամասնությամբ արվել է.

Հաղորդվում է, որ այս առաջարկի գնահատմամբ կզբաղվի Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի մոնիտորինգի հանձնաժողովը։ Հանձնաժողովը 24 ժամ ունի իր կարծիքը ներկայացնելու համար։

Դրանից հետո Բաքվի իշխանամետ լրատվամիջոցներով տեղեկություն շրջանառվեց, որ Ադրբեջանը դուրս կգա Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի իրավասությունից։ կարող է.

Բայց կարո՞ղ է Ադրբեջանը դուրս գալ Եվրոպական դատարանից։ Եթե ​​հեռանա, ի՞նչ խնդիրներ են սպասվում երկրին։

Փաստաբան Խալիդ Բաղիրովը Meydan TV-ին ասել է, որ դա այնքան էլ հեշտ գործ չէ.

«Սա հեշտ գործ չէ։ Տեսեք, Ռուսաստանին վռնդեցին ՄԻԵԴ-ից, բայց դեռ բողոքներ են քննարկում։ Այսինքն՝ կան պայմաններ, որոնց դեպքում որոշակի գործեր կքննարկվեն։ Դրա համար նախ պետք է դուրս գաք Եվրախորհուրդից, հետո նոր հարաբերություններ կառաջանան Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի հետ»։

Փաստաբանը դա անվանեց իշխանության քարոզչության մաս.

«Պատվիրակության լիազորությունների սահմանափակումը դեռևս շեղում չէ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանից: Եթե ​​Ադրբեջանին չվտարեն Եվրախորհրդից, մենք չենք կարող դուրս գալ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանից. Այս կարգի քարոզչությամբ նրանք երեւի ուզում են հասարակական դաշինք ստեղծել, որպեսզի այլընտրանքները սատարեն պաշտոնական Բաքվին»։

«ԵԽԽՎ-ի ընդունած որոշումը դրական քայլ է».

ԵԽԽՎ ընդունած որոշման վերաբերյալ Խալիդ Բաղիրովը կարծում է, որ սա նորմալ և դրական քայլ է.

«Հարց է առաջանում՝ ինչո՞ւ Ադրբեջանը դարձավ Եվրախորհրդի անդամ։ Նպատակն այն էր, որ Խորհուրդը ազդի Ադրբեջանի վրա, և երկրում շարունակվեն ժողովրդավարական գործընթացները։ Քաղաքագիտության մեջ այն կոչվում է «փոխանցում ազդեցությամբ»։ Դուք ընդունում եք համակարգի խաղի կանոնները և փորձում եք նմանվել նրան։ Օրինակ, Իսպանիան և Պորտուգալիան միացան եվրոպական կառույցներին և սկսեցին փոխվել իրենց հարևաններին նայելուց հետո: Նույնը նրանք մտածում էին Ադրբեջանի մասին, և այդ գաղափարը Գերմանիայի գաղափարն էր։ Խնդիրը դրված էր հետևյալ կերպ՝ ժողովրդավարություն՝ առևտրի միջոցով, այսինքն՝ մարդկանց հետզհետե ժողովրդավարացնել՝ առևտուր անելով և մտցնել մշակութային մշակույթի շրջանակ։ Բայց դա տեղի չունեցավ, ընդհակառակը, Եվրոպայում կոռուպցիան սկսվեց առեւտրի միջոցով։.

Նրա խոսքով, Ադրբեջանի անդամակցությունը Եվրոպայի խորհրդին լուրջ հաջողություն էր.

«Մենք մտնում էինք ժամանակակից աշխարհ։ Սակայն ավելի ուշ առաջացավ հիասթափություն և թերահավատություն եվրոպական կառույցների նկատմամբ: Գոնե այսպես արձագանքելով կարող են կանխել այդ հույսերը մեռնելու գործընթացը»։

Բաղիրովը կարծում է, որ նման կոշտ որոշումները կարող են փոխել նաև մոտեցումը.

«Այսինքն՝ Ադրբեջանի նման երկրների նկատմամբ 90-ականների մոտեցումը չստացվեց, ընդհակառակը, այդ երկրները դարձան ավելի ավտորիտար, հեռացան արժեքներից, նույնիսկ սկսեցին խնդիրներ ստեղծել այդ ինստիտուտների ներսում։ Ուստի որոշումը նորմալ է»։

Ինչ վերաբերում է գործընթացի առաջընթացին, ապա, ըստ Բագիրովի, պատվիրակության ձայնի իրավունքը կարող է խլվել։ Սա կախված կլինի վերջնական որոշումից:

Պատգամավորը որոշումը անարդար է անվանել

Պատգամավոր Ջեյհուն Մամեդովն անարդար է համարում Եվրախորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի որոշումը.

Նա կարծում է, որ ոչ միայն այժմ, այլև նախկինում Ադրբեջանին վերաբերվել են երկակի ստանդարտներով.

«Ուշագրավն այն է, որ մինչ այժմ նման որոշումներ չեն կայացվել Հայաստանի կողմից Ադրբեջանի դեմ արածի վերաբերյալ։ Հունվարի 22-ին նման որոշում կայացնելն անարդար է, և մենք գիտենք, թե որտեղից է եկել որոշումը։ Սակայն, եթե ինչ-որ մեկը կարծում է, որ նման որոշումները կազդեն և կփոխեն Ադրբեջանի դիրքորոշումը, դա երբեք հնարավոր չի լինի։ Ընդհակառակը, պետք է փորձել հարաբերությունները պահպանել և նորմալ զարգացնել։ Որովհետեւ Ադրբեջանի որոշումներն ու քայլերը հիմնված են միջազգային իրավունքի վրա։ Այս առումով մեղադրել Ադրբեջանին, լռել Հայաստանի վերջին 30 տարվա գործողությունների մասին՝ նշանակում է Երևանին խրախուսել նոր պատերազմների և սրել իրավիճակը տարածաշրջանում։

Ջեյհուն Մամեդովը նաև հերքել է այն, ինչ ասվել է բանտարկյալների հետ հանդիպելու թույլտվություն ստանալու մասին.

«Սա անհնար է, եւ մենք պատրաստ ենք համագործակցել։ Գիտեք, Ադրբեջանին երբեմն մեղադրում են ոստիկանության գործողությունների, երբեմն էլ՝ այլ հարցերում։ Ֆրանսիայում և Գերմանիայում ոստիկանությունը անօրինական վարքագիծ է ցուցաբերում քաղաքացիների նկատմամբ, իսկ երբ հարցնում են, թե ինչու, դա կապում են անվտանգության հետ։ Սկզբունքորեն սխալ է ուռճացնել Ադրբեջանի հետ կապված այս հարցերը և տպավորություն ստեղծել, թե մարդու իրավունքները ոտնահարված են։ Մենք միշտ համագործակցել ենք Եվրոպայի խորհրդի և Եվրամիության հետ։ Հիմա տեսեք, թե վերջին մի քանի ամիսներին երկու կառույցներն էլ որքան անարդար որոշումներ ու հայտարարություններ են արել Ադրբեջանի դեմ։ Եթե ​​լրագրողներին թույլ չեն տվել հանդիպել բանտարկյալների հետ, վստահ եմ, որ պատկան մարմինները դա արդարացրել են»։

Պատգամավորը չմեկնաբանեց լուրերը, թե Ադրբեջանը կարող է հրաժարվել Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանից։

Նա ասաց, որ այս մասին տեղյակ չէ։

Քաղաքական գործիչը դա ողջամիտ, նույնիսկ ուշացած քայլ է համարում

Քաղաքական կառավարման ինստիտուտի ղեկավար Ազեր Գասըմլին Meydan TV-ին ասել է, որ ԵԽԽՎ-ն վաղուց պետք է գործողություններ ձեռնարկեր Ադրբեջանի դեմ.

«ԵԽԽՎ որոշումը ոչ միայն հիմնարար, այլեւ ուշացած քայլ է։ Խորհրդարանական վեհաժողովն այս տարիներին անտարբեր է եղել իր արժեքների նկատմամբ, թե քանի պատգամավոր ու կառավարության անդամներ կոռուպցիոն հարաբերությունների մեջ մտան այնտեղ և ոտնահարեցին արևմտյան արժեքները»։

Գասըմլին կարծում է, որ կսկսվի Ադրբեջանի արևմտյան կառույցներից պոկվելու գործընթացը.

«Դա իրեն դրսևորելու է ոչ միայն Եվրամիության, այլև Եվրախորհրդի հետ հարաբերություններում։ Ճիշտ է, համաշխարհային քաղաքականության մեջ Եվրոպայի խորհուրդը կարևոր չէ որոշումների կայացման մակարդակում։ Եվրախորհրդին չի կարելի վերաբերվել այնպես, ինչպես Եվրամիությանը կամ ՆԱՏՕ-ին: Բանն այն է, որ Եվրախորհրդի պատգամավորներն են իշխանությունների վրա ազդող կամ իրենց երկրներում որոշումներ կայացնողները։ Ուստի կարծում եմ, որ հունվարի 22-ի որոշումն աննկատ չի մնա։ Ես հավատում եմ, որ պաշտոնական Բաքվի հարաբերություններն արեւմտյան երկրների հետ աստիճանաբար կվատթարանան»։