Անցյալ տարի լույս տեսավ Սահմանադրական դատարանի դատավոր Ջեյհուն Գարաջաեւի սահմանադրական իրավունքի դասագիրքը։ Գնեցի, թերթեցի ու սարսափեցի։
84-րդ էջում նա գրում է, որ Բայրագի հրապարակի մեր դրոշը աշխարհի ամենամեծ դրոշներից մեկն է (2017 թվականից այն չկա):
600 էջանոց գրքում ոչ մի անդրադարձ չկա։ Նա մեջբերումներ է անում Ռամիզ Մեհդիևից (էջ 77) իրավաբաններին, բայց հղումներ չի տալիս։
62-րդ էջից սկսած՝ «Ադրբեջանական ժամանակակից սահմանադրականության ծագումը» վերնագրված պարբերությունը սկսվում է Ազիխի քարանձավից։ Նա նույնիսկ ասում է, որ «Մոնղոլական կայսրության սահմանադրական ակտերի բնօրինակները նոր ժամանակներ չեն հասել» (հավանաբար ինչ-որ տեղ լուսապատճեն է գտել)։ Մարդը սահմանադրական իրավունքի դոկտորի կոչում ունի, բայց չգիտի, թե ինչ է սահմանադրական կառույցը (մարդու իրավունքների և իշխանությունների տարանջատման վրա հիմնված կառույց):
63-րդ էջում գրում է, որ ադրբեջանական ազգը սկսել է ձևավորվել Ատրոպատենայում (Ք.ա.), իսկ 64-րդ էջում ասում է, որ սելջուկների գալով (XI դ.), բնակչության թուրքացումով և ադրբեջանական էթնոսի ձևավորմամբ. սկսվեց.
104-րդ էջում նա գրում է, որ օրենքներ (իրականում՝ հանրաքվեի ակտ), և ենթաօրենսդրական ակտեր կարող են ընդունվել որոշ տեղական սովետների (իրականում՝ մունիցիպալիտետների) և պառլամենտի կողմից (իրականում նա միայն օրենքներ է ընդունում) հանրաքվեով։ Այսինքն՝ նա նույնիսկ չգիտի նորմատիվ իրավական ակտերի դասակարգման մասին։
Գրքում ոչինչ չկա Նախիջեւանի եւ նրա սահմանադրական օրենքի մասին։ Մենք կարծես ինքնավար հանրապետություն չունենք։
Եվ ինչ և ինչ: Նայեք ազգիս գիտնականին, ուսուցչին, Սահմանադրական դատարանի դատավորին…
Հ.Գ.Հիմա հասկացաք, թե ինչու են արդարադատության նախարարն ու ՍԴ նախագահը թաքցնում իրենց գրած գրքերը։ Նույնիսկ գրադարանում չեմ կարող գտնել:
Աքրամ Հասանով
Gununsesi.info