Աշխարհը պարտական է Իսրայելին.
Իսրայելը պարտավոր է սպանել ՀԱՄԱՍ-ի առաջնորդ Յահյա Սինվար և նրա մարդկանցից շատերը: Նա Իսրայելին պարտական է Հըզբոլլահի առաջնորդ Հասան Նասրուլլայի և նրա կամակատարների սպանությամբ:
Նա պարտական է Իսրայելին՝ ժամանակակից դարաշրջանի մահվան և ոչնչացման դևերին ոչնչացնելու համար:
Նա պարտական է Իսրայելին չարիքը հեռացնելու համար: Ոչ բոլոր չարիքները, իհարկե, այլ նրա երկու առաջատար գործակալները:
Նա պարտական է Իսրայելին այն բանի համար, որ մեծ հարված հասցրեց Իրանին, որը մարդկության համար ամենամեծ սպառնալիքն է՝ սպանելով Սինվարին և Նասրուլլահին: Նա պարտական է Իսրայելին Իրանին մի աստիճանի իջեցնելու համար:
Նա պարտավոր է Իսրայելին պայմաններ ստեղծել նոր Մերձավոր Արևելքի համար. Մերձավոր Արևելք, որտեղից Իրանը և նրա վստահված անձինք նահանջում են: Մերձավոր Արևելք, որտեղ նոր ուժեր կարող են հայտնվել առաջին պլանում, եթե օգտագործվի հնարավորությունը և խրախուսվի: Դա մեծ «եթե» է, բայց վերջապես, մեկ տարվա խավարից հետո, այդ «եթե»-ն լույսի շող է:
Պատերազմը չի ավարտվել. առևանգված պատանդները մնում են գերության մեջ, մարտերը շարունակվում են Գազայում, հրթիռներ են արձակվում Լիբանանից, իսկ Իսրայելի ներսում սարսափը շարունակվում է: Չնայած Երկիրը կտրուկ փոխվել է, սա էյֆորիայի ժամանակը չէ։
Սինվարի վերացման հետ մեծապես մեծացան պատանդներին ազատելու հնարավորությունները։
Իսրայելն այժմ նոր դիրքում է
Իսրայելն այժմ շատ է վարորդի նստարանին ԳազաԼիբանանում և, ի հաշիվ իրանական կարգավորման, նույնպես օրինականացվել է ուժեղ հարվածներ հասցնել՝ ի պատասխան երեք շաբաթ առաջ Իսրայելի վրա բալիստիկ հրթիռային հարձակման: Իրանի ղեկավարությունը պարանոյիկ է թվում՝ վախենալով, թե որտեղ և երբ Իսրայելը կհարձակվի: Այս լծակը, հավանաբար, կարող է օգտագործվել ՀԱՄԱՍ-ի մնացած առաջնորդների վրա, ինչպիսին է Խալիդ Մաշալը, ճնշում գործադրել պատանդներին ազատ արձակելու համար:
Հոկտեմբերի 7-ին ՀԱՄԱՍ-ի դաժան հարձակումից հետո սարսափելի տարի է անցել՝ տանջալից ցավերի տարի, բայց քանի որ մոտենում է Սիմչաթ Թորան՝ հրեական օրացույցի վրա հարձակման տարելիցը, հույս կա, որ Իսրայելը դուրս կգա ավելի ուժեղ և ուժեղ: աղետը. տարածաշրջանն ավելի լավ տեղում է.
ինչպես Վարչապետ Բենիամին Նեթանյահու «Մութն ընկնում է, և լույսը բարձրանում է», – ասաց նա հինգշաբթի երեկոյան ժողովրդին ուղղված ձայնագրված ուղերձում:
Բայց – և սա կարևոր է նշել, – խավարն ինքնին չի անցնում: Իսրայելը հետապնդում է այս խավարը, չնայած նրա ջանքերին խոչընդոտում են աշխարհի շատ մասեր: Իսրայելը, իհարկե, կլինի այս նոր լույսի գլխավոր բարերարը, բայց ոչ Իսրայելը:
Կշահեն Գազայի պաղեստինցիները, ովքեր տառապում են Սինվարի ճնշումներից։ Դրանից կշահեն լիբանանցիները, ովքեր տառապում են Հեզբոլլահի մոլեռանդ գաղափարախոսության զոհասեղանին: Իրանի ժողովուրդը կշահի, եթե իր փաստաբանների նվաստացումը կամ իսրայելական ռազմական գործողությունը խաթարի Իրանում այաթոլլաների իշխանությունը:
Եվ եթե վերը նշված ամենի արդյունքում Իսլամական Հանրապետությունը գնա Խորհրդային Միության ճանապարհով և փլուզվի, կշահի ողջ մարդկությունը։
Հոկտեմբերի 7-ը դաժան ջարդ էր և դառը հիշեցում հրեական պատմության ողբերգական անցյալի մասին՝ մի տեսակ թունավոր նամակ: Բայց այն, ինչ տեղի է ունեցել դրանից հետո, բոլորովին այլ բան է:
Նեթանյահուն ասել է.«Այսօր մենք ևս մեկ անգամ բացահայտեցինք, թե ինչ է տեղի ունեցել մեզ վնաս պատճառողների հետ»: «Այսօր մենք հերթական անգամ աշխարհին ցույց տվեցինք չարի նկատմամբ բարու հաղթանակը».
Աշխարհը Իսրայելին երախտագիտության պարտք ունի։
Շունչդ մի՛ պահիր։
