Ազգային փրկության օր

Հունիսի 15-ը Ադրբեջանում պաշտոնապես նշվում է որպես Ազգային ազատագրման օր։

1993 թվականի հունիսին Ադրբեջանում ուժերը, հենվելով Ռուսաստանի ագրեսիվ շրջանակների վրա, պետական ​​հեղաշրջման փորձ կատարեցին։ Ապստամբների հիմնական նպատակն էր տապալել ժողովրդական ճակատի արևմտյան կողմնորոշված ​​դեմոկրատական ​​իշխանությունը և Ադրբեջանին վերադարձնել Մոսկվայի ազդեցության գոտի։ Երբ այս ուժերը եկան իշխանության, նրանք պարտավորվեցին ապահովել Ադրբեջանի մուտքը ԱՊՀ՝ Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպություն (ՀԱՊԿ), միանալ սահմանների համատեղ պաշտպանության համաձայնագրին, ստորագրել ռուսական ռազմակայանի ստեղծման մասին պայմանագիրը։ Գյանջա, եւ համաձայնել ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորմանը միայն Ռուսաստանի միջնորդությամբ։

Կենտրոնական իշխանության վրա ճնշում գործադրելու համար ապստամբները դիրքերը զիջեցին հայկական զինուժին, իսկ վերջիններս ռուսական ռազմական շրջանակների դրդմամբ երկամսյա անդորրից հետո սկսեցին ակտիվ մարտական ​​գործողություններ բոլոր ուղղություններով ղարաբաղյան ճակատում։ Աղդամի շրջանն արդեն օկուպացված էր հունիսին։ Նման դեպքում, քաղաքացիական պատերազմից խուսափելու և պետությունը կազմալուծումից փրկելու համար, երկրի նախագահ Աբուլֆազ Էլչիբեյը և Նախիջևանի Գերագույն խորհրդի նախագահ Հեյդար Ալիևը պայմանավորվել են համատեղ աշխատել ապստամբ ուժերի և նրանց ծրագրերը խաթարելու համար։ հովանավորներ.

Կայքերի համախմբում


1993 թվականի հունիսի 15-ին Հեյդար Ալիևն ընտրվեց խորհրդարանի նախագահ (նույն թվականի հոկտեմբերին դարձավ երկրի նախագահ)։ Հունիսի 17-ի լույս 18-ի գիշերը Աբուլֆազ Էլչիբեյը վերադարձել է Նախիջեւանի հայրենի Քալաքի գյուղ, իսկ Հեյդար Ալիեւը դարձել է Ադրբեջանի նախագահի պաշտոնակատար։ Ավելի ուշ իշխանություններին հաջողվեց կայունացնել իրավիճակը՝ անդամակցելով ԱՊՀ-ին և «Ազերի-Չիրագ-Գյունեշլի» նավթային համաձայնագրով ռուսական «Լուկօյլ» ընկերությանը 10 տոկոս բաժնեմաս տալով։

Հենվելով երկրի դեմոկրատական ​​ուժերի վրա՝ Հեյդար Ալիևը երկիրը առաջնորդեց դեպի Եվրոպային ինտեգրում։ ՆԱՏՕ-ի հետ ստորագրվեց «Դարի նավթային պայմանագիրը», «Գործընկերություն հանուն խաղաղության» համաձայնագիրը, Ադրբեջանը դարձավ Եվրոպայի խորհրդի և ՎՈՒԱՄ-ի անդամ։ Չնայած ժողովրդավարության, խոսքի ազատության, մարդու իրավունքների, ազատ տնտեսության ոլորտներում առկա տարբեր խնդիրներին, այս ընթացքը հիմնականում մնում է անփոփոխ։



Վերջին նորություններ

Bənzər məqalələr

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to top button